L.S.,
Mijn ouders waren al gemotiveerde GPV leden. Toen ik in 1977 trouwde heb ik dat voortgezet. De ontwikkelingen richting de Christenunie heb ik altijd toegejuicht tot vrij recent. Deelname in een coalitie ging een tijd goed maar bij de val van het kabinet over de toeslagenaffaire was ik het helemaal eens met GertJan Segers die de samenwerking stopzette. Tot mijn teleurstelling kwam hij daarop terug. En nu zit zijn opvolgster Mirjam Bikker met de gebakken peren. Zij loopt keihard tegen de rol van Mark Rutte en zijn VVD aan. In de opeenvolgende rampen-affaires profileert hij zich als een pathologische leugenaar met een zeer selectief geheugen. Hij is gevoeliger voor het grootkapitaal dan voor burgers die vermorzeld worden in zijn georchestreerde systemen. De uitzending gisterenavond van Nieuwsuur over de laatste kabinetsformatie sprak boekdelen. Dit gaat niet over wat politiek geneuzel. Het vertrouwen in de democratie staat op het spel. In de tijd van de verzuiling hadden politici nog wat armslag omdat ze rekenden op de solidariteit van de leden. Dat is zo zachtjes aan wel verdwenen, bij mij in ieder geval wel en daarom zeg ik, met pijn in het hart, mijn lidmaatschap van de Christenunie hierbij op.
U nochtans al het goede toewensend en -biddend,
Met vriendelijke groeten,
J.M. Paalvast.
Paalvast